ΜΑΡIΑ ΜΗΤΡΟΣYΛΗ-ΑΣΗΜΑΚΟΠΟYΛΟΥ Δικηγόρος, Δρ Νομικών Επιστημών

Γεννήθηκε στην Καρύταινα Αρκαδίας στις 22 ∆εκεµβρίου 1954. Είναι παντρεµένη µε τον Σπύρο Μητροσύλη και έχει έναν γιο. 

ΣΠΟΥ∆ΕΣ Σπούδασε νοµικά στη Νοµική Σχολή του Πανεπιστηµίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1978,και στη Νοµική Σχολή του Πανεπιστηµίου Paris X,Nanterre, από όπου απέκτησε τους ακόλουθους τί-τλους: DΕΑ, µεταπτυχιακό δίπλωµα στη Συγκριτική Ιστορία, Ανθρωπολογία και Κοινωνιολογία των Συστηµάτων του ∆ικαίου (1981) και Doctοrat d’Etat en Droit, Ancien Régime, µε εξειδίκευση σε θέµατα υγείας-πρόνοιας. 

Ξένες γλώσσες: γαλλικά, αγγλικά. 

ΣΤΑ∆ΙΟ∆ΡΟΜΙΑ Είναι δικηγόρος Αθηνών από το 1983. Έχει διατελέσει εµπειρογνώµονας της υρωπαϊκής Επιτροπής στον τοµέα υγείας-πρόνοιας και µέλος νοµοπαρασκευαστικών επιτροπών του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας (1989-1998). Έχει ασχοληθεί επαγγελµατικά (1982-1998) ως υπεύθυνη έρευνας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ως ανώτερη επιστηµονική ερευνήτρια στο Πάντειο Πανεπιστήµιο και ως επιστηµονική συνεργάτις του Εθνικού Κέντρου Ερευνών Γαλλίας. Έχει διδάξει στα ακόλουθα εκπαιδευτικά ιδρύµατα (1983-1998): ΤΕΙ Αθήνας: Σχολή Επαγγελµάτων Υγείας-Πρόνοιας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήµιο Αθηνών: Σχολή Επιστηµών Υγείας, Πανεπιστηµιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής, Εθνική Σχολή ∆ηµόσιας ∆ιοίκησης: Ινστιτούτο ∆ιαρκούς Επιµόρφωσης, Ανώτατη Υγειονοµική Σχολή Αθηνών, Πανεπιστηµιακή Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστηµίου Αθηνών, Πανεπιστήµιο Paris II: Sorbonne και Centre de Recherches Criminologiques et de Sociologie du Droit (CNRS). Από το 1998 είναι Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη, υπεύθυνη για τον Κύκλο Κοινωνικής Προστασίας.

 ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ∆ΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ Είναι µέλος επιστηµονικών εταιρειών και µη κυβερνητικών οργανισµών, αλλοδαπών και ελληνικών: Institute of Sociology of Law for Europe, Research Committee on Sociology of Law, European Institute for Social Security, Εταιρεία Ιατρικής Ηθικής και ∆εοντολογίας, Comité Européen de Droit, d’Ethique et de Psychiatrie, Εταιρεία Νέων Μάνατζερ Υγείας και World Association for Mental Rehabilitation. Είναι συνεργάτις σύνταξης του περιοδικού “Εκ των Υστέρων”. 

Επίσης έχει συµµετάσχει σε συνέδρια και ηµερίδες µε εισηγήσεις και ανακοινώσεις και έχει επίσης διοργανώσει συνέδρια και ηµερίδες. Τέλος, έχει υποστηρίξει ενεργά κινήσεις για τα δικαιώµατα των ασθενών και των ατόµων µε ειδικές ανάγκες. Είναι µέλος της Επιτροπής για την Προστασία των Ατόµων µε Ψυχικές ∆ιαταραχές. 

ΕΡΓΟ 

Το έργο της επικεντρώνεται στη µελέτη των θεσµών, της κοινωνικής πολιτικής, της θεσµοθέτησης και της εφαρµογής κανόνων, ιδίως σε θέµατα υγείας και πρόνοιας. Έχει δηµοσιεύσει πολλές µελέτες και άρθρα στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό. Οι σηµαντικότερες από αυτές είναι: - L’histoire juridique de la ‘folie’ en Grèce aux XIXe et XXe siècles. Institutions et lois (Doctorat d’État, Παρίσι 1991, τόµ. 1-2, 505 σελ.). Πρόκειται για τη διδακτορική της διατριβή, η οποία τιµήθηκε µε τα συγχαρητήρια της εξεταστικής επιτροπής, προτάθηκε για έκδοση µε τη συνδροµή του Εθνικού Κέντρου Ερευνών Γαλλίας και για τιµητικό βραβείο. - Μελέτη της νοµικής και κοινωνικής θέσης των ασθενών στο Κρατικό Θεραπευτήριο Λέρου, Μ. Μητροσύλη και συνεργάτες, δίγλωσση έκδοση, εκδ. Αϊβαλή, Αθήνα 1995, 310 σελ. (έκδοση χρηµατοδοτούµενη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή). - ∆οµή και λειτουργία του Ελληνικού Συστήµατος Υγείας (διοικητικές και νοµικές διαστάσεις), Μ. Θεοδώρου - Μ. Μητροσύλη, εκδ. Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήµιο, Πάτρα 1999, 242 σελ. (κεφάλαια 2, «Η θεσµοθέτηση του Εθνικού Συστήµατος Υγείας» και 3, «Ηθικές και δεοντολογικές διαστάσεις της υγείας»).

 * δείτε περισσότερα στο www.synigoros.gr

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μαρία Μητροσύλη

«Η παιδεία καταργεί τον στιγματισμό»
Βιβλιοπροτάσεις

 Γράφει η Δήμητρα Αθανασοπούλου   09 Ιούνιος 2016,

Ποια είναι η πραγματικότητα γύρω από τη «μετέωρη» ψυχιατρική μεταρρύθμιση και το Ψυχιατρείο της Λέρου; Η Μαρία Μητροσύλη, νομικός με εξειδίκευση στο Δίκαιο της Υγείας και στην Κοινωνιολογία του Δικαίου, εξηγεί στο Hot Doc πως «η ψυχιατρική μεταρρύθμιση δεν απέτυχε. Παραμένει ανολοκλήρωτη. Όποια κριτική και αν ασκήσουμε, κάτι μετακινήθηκε, συμβολικά και πραγματικά, προς την κοινοτική ψυχική υγεία και άφησε μνημονικά ίχνη στο σύστημα ψυχικής υγείας και στην κοινωνία των πολιτών»…

---

Άρθρο από το περιοδικό HOTDOC Τεύχος 103 (A' Ιούνιος 2016)

 για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο. 

Αϊβαλής Πάνος Εκδότης, Δημοσιογράφος

Γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 24.10.1955 παντρεμένος με την Καλλιόπη Βερνάρδου και έχουν τέσσερα παιδιά.: Αποστόλης (1985), Αναστάσιος (1985), Οδυσσέας (1986), Αικατερίνη (1993) οι γονείς του Σταύρος, Αθηνά από Μικρά Ασία και Αρκαδία. 

Εκπαίδευση.: Φοίτησε σε Δημοτικό σχολείο και Γυμνάσιο της Αθήνας. Το 1977 ξεκίνησε σπουδές Μαζικής Επικοινωνίας Τηλεόρασης και Ραδιοφώνου στο MMC του Καναδά. Το 1974 άρχισε να εργάζεται σαν ελεύθερος συνεργάτης εφημερίδων, ξεκινώντας από τον "Ελληνικό Κόσμο". Το 1975 ήταν στην "Ελεύθερη Θράκη" σαν πολιτικός ανταποκριτής και την επόμενη χρονιά στον "Ημερήσιο Κήρυκα" στη Λάρισα. Την ίδια χρονιά ήταν συντάκτης για θέματα τουρισμού στον "Βαλκανικό Κόσμο", αρχισυντάκτης στα "Μαντινειακά Νέα" και συντάκτης στο περιοδικό "Οπτικοακουστική". Το 1977 άρχισε να γράφει στον Καναδά στην "Ελληνοκαναδική Εβδομάδα", στον "Ελεύθερο Τύπο" και στον ραδιοφωνικό σταθμό "Greek Canadian Radio Station". To 1981 εργάστηκε στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στο Λουξεμβούργο. Το 1986 έγινε συντάκτης στα "Ρεθυμνιώτικα Νέα" και το 1987 έγινε υπεύθυνος των εκδόσεων "Αρκάδων Συγγραφέων" και των εκδόσεων "Αϊβαλή". 

Το 1990 άρχισε να διδάσκει "Εφαρμοσμένη Δημοσιογραφία" στην σχολή ΑΚΠΕΣ-ΛΟΓΟΣ. Το 1996 έγινε αρχισυντάκτης στα "Πρωινά Νέα της Αρκαδίας". Σήμερα είναι υπεύθυνος της έκδοσης "Αρκαδικό Βήμα", αρθρογράφος στην οικονομική εφημερίδα "Εν Αθήναις" και εκδότης του περιοδικού "Ύφος" Δ.: Έχει γράψει επιμύθιο για τον Νίκο Γκάτσο, μονογραφία για την "Ιστορία του Αρκαδικού Τύπου" και το βιβλίο "Ραδιοφωνικές Συνομιλίες" 

Διακρίσεις: Δίπλωμα Τιμής από την Παγγορτυνιακή Ένωση, τον Πατριωτικό Σύλλογο Άνω Καρυωτών "Ο Λύκαιος Δίας" και του Συλλόγου Απανταχού Πρασινιωτών Γορτυνίας για την συμβολή στην ενημέρωση των Απανταχού Αρκάδων. Δίπλωμα Τιμής από τον Δήμο Τρίπολης M.: Είναι μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων Συγγραφέων Τουρισμού Ελλάδος, της Ένωσης Συντακτών Πολιτιστικών Περιοδικών, της "Aρκαδικής Ακαδημίας και μέλος της Εταιρίας Αρκαδικών Γραμμάτων και Τεχνών

 E-mail: panosaivalis@gmail.com 

Δ/νση κατοικίας: Mεσολογγίου 12, Ανατολή Νέα Μάκρη 190 05, τηλ. 22940 99125, 2103245771, 6944537571,

~~~~~~~~~~~~~~~

Εφημερίς των Αθηνών - Βικιπαίδεια https://el.wikipedia.org/wiki/Εφημερίς_των_Αθηνών ... σε: πλοήγηση, αναζήτηση. H "Εφημερίς των Αθηνών" είναι η πρώτη εφημερίδα που εκδόθηκε στην Αθήνα. ... 37, σσ.19-23; Πάνος Σ. Αϊβαλής. "Η Ιστορία του Ελληνικού και Αρκαδικού Τύπου" 

~~~~~~~~~~~~~~~

Λογοτεχνικά Περιοδικά (1974 κ.έ.)
Πληροφοριακά λήμματα για τρέχοντα και μη λογοτεχνικά περιοδικά

http://www.greek-language.gr/greekLang/literature/bibliographies/journals/show.html?id=231

Το Ύφος είναι μια επιθεώρηση που φιλοξενεί επιφυλλίδες, άρθρα, κριτικά ή ενημερωτικά κείμενα και συνεντεύξεις για έναν ευρύ κύκλο θεμάτων όπως: η λογοτεχνία, η φιλοσοφία, η μουσική, τα εικαστικά, το θέατρο, ο κινηματογράφος, ο χώρος της επικοινωνίας και της διαφήμισης. Παρακολουθεί, επίσης, στενά και ποικιλοτρόπως τα τεκταινόμενα στον εκδοτικό χώρο: δημοσιεύει συνεντεύξεις με εκδότες, ενημερωτικά άρθρα για τις δραστηριότητες του ΕΚΕΒΙ και γενικότερες ειδήσεις από τον εκδοτικό χώρο. Γενικά η ύλη του, ιδίως στα πρώτα τεύχη, συνδέεται άμεσα με την τρέχουσα εκδοτική παραγωγή αλλά και με την τρέχουσα πολιτιστική κίνηση στο κέντρο και την περιφέρεια. Ειδικότερα, παρέχει ενημέρωση για εκδηλώσεις, εκθέσεις βιβλίων, δραστηριότητες συλλόγων, λογοτεχνικούς διαγωνισμούς κτλ. Ακόμα, αφιερώνει σελίδες του σε συγκεκριμένους λογοτέχνες που για διάφορους λόγους βρίσκονται στην επικαιρότητα: π.χ. με αφορμή τα 100χρονα του Καρυωτάκη δημοσιεύει κείμενο του Γιώργου Πετρόπουλου για τον Καρυωτάκη τχ. 4, ενώ στο τχ. 8 κάνει ένα μικρό αφιέρωμα στον Νίκο Μπακόλα με αφορμή το θάνατό του. Ακόμα, συχνά παρουσιάζει σύγχρονα ή και παλαιότερα λογοτεχνικά περιοδικά, διατηρεί στήλη σχετικά με τα έντυπα και τα βιβλία που λαμβάνει η διεύθυνση, καθώς επίσης και στήλη με επιστολές αναγνωστών. Μεγάλο μέρος της προαναφερθείσας ύλης αποτελούν αναδημοσιεύσεις από εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία, ομιλίες από πρόσφατες εκδηλώσεις ή απομαγνητοφωνήσεις ραδιοφωνικών εκπομπών συνεργατών του περιοδικού.

Σημαντικό και ενδιαφέρον κομμάτι της ύλης αποτελούν οι συνεντεύξεις με ανθρώπους από το χώρο των γραμμάτων και των τεχνών: π.χ. συνεντεύξεις με τον Φρέντυ Γερμανό, τον Γιώργη Γιατρομανωλάκη, την Ιωάννα Καρατζαφέρη, την Ιωάννα Καρυστιάνη, τον Γιάννη Κοντό, τον Δημήτρη Μυταρά, τη Μαρία Ρεζάν, τον Μανόλη Σαββίδη, τη Διδώ Σωτηρίου, την Ευγενία Φακίνου, τον Αντώνη Φωστιέρη, τον Στρατή Χαβιαρά κ.ά. Τις συνεντεύξεις έχουν πάρει στο μεγαλύτερο μέρος τους η βασική συνεργάτιδα του περιοδικού Μαίρη-Γιώτα Φιορεντίνου και ο διευθυντής του περιοδικού Πάνος Αϊβαλής.

Χαρακτηριστικό του περιοδικού είναι η πολυσυλλεκτικότητα και η διάθεση για άνοιγμα σε διαφορετικές φωνές από κάθε χώρο (γεγονός που αποτυπώνεται και από το πλήθος των συνεργατών): π.χ. στη στήλη της μουσικής αφιερώνονται σελίδες για τον Σκαλκώτα ή τις εκδηλώσεις στο Μέγαρο Μουσικής, αλλά και για τον Τσιτσάνη ή τη Sheila Jordan· στη στήλη των εικαστικών και για τον Θεοτοκόπουλο αλλά και για τη συλλογή σύγχρονης ζωγραφικής και γλυπτικής του Γιώργου Κωστόπουλου.

Όσον αφορά τη λογοτεχνία, αφενός μεν δίνεται προσοχή σε γνωστά ονόματα όπως ο Μανόλης Αναγνωστάκης, η Ζωή Καρέλλη ή ο Τίτος Πατρίκιος (με βιβλιοκρισίες, αφιερώματα (π.χ. στον Αργύρη Χιόνη (τχ. 6), στον Γ. Σαραντάρη και τον Γιώργο Σκαμπαρδώνη (τχ. 8)), συνεντεύξεις, λογοτεχνικά κείμενα, κείμενα των ίδιων των συγγραφέων για τη δουλειά τους. Αφετέρου, σύμφωνα και με το εκδοτικό σημείωμα, το περιοδικό «έρχεται να δώσει φιλο-ξενία [sic] στους πρωτοεμφανιζόμενους ''νέους'' στα νεοελληνικά γράμματα». Ενδεικτικά αναφέρουμε στην πεζογραφία τους διηγηματογράφους Γ. Ανδρικόπουλο, Πόπη Βερνάρδου, Γιάννη Ασημακόπουλο και στην ποίηση τους: Ν. Αργυρόπουλο, Ε. Βακαλό, Κανή Καραβά, Πέτρο Κασιμάτη, Βασίλη Ραϊκόφτσαλη, Α. Σκιαθά και Ασημίνα Χασσάνδρα, μετέπειτα εκδότρια του περιοδικού Δέλεαρ. Άλλοι συνεργάτες (τακτικοί και έκτακτοι, παλαιότεροι και πιο πρόσφατοι): Πάρης Αϊβαλής, Μ. Αποστολάτος, Γιώργος Αριστηνός, Ν. Βαλαωρίτης, Γιάννης Δασκαλάκης, Μαίρη Ζωγράφου, Αγγελική Θεοδωροπούλου, Βασίλης Καλαμαράς, Γιώργος Καραβασίλης, Δημήτρης Καραμβάλης. Γιώργος Καραντώνης, Βαγγ. Κάσσος, Κώνστα Λάβδα, Χρ. Μαλεβίτσης, Γιώργος Μαρκόπουλος, Α. Παγουλάτος, Παυλίνα Παμπούδη, Γ. Α. Ρηγάτος, Αριστοτέλης Σπύρου, Χρήστος Τουμανίδης, και πολλοί άλλοι.

Παρόλο που και η πεζογραφία εκπροσωπείται στο Ύφος, η πλάστιγγα γέρνει μάλλον προς τη μεριά της ποίησης, όπως και προς τη μεριά της ελληνικής έναντι της ξένης λογοτεχνίας, αν και μεταφράζονται π.χ. κείμενα του Baudelaire ή του Πάστερνακ και κείμενα για τον Τom Robins και τον Arno Schmidt, ενώ στο τχ. 2 υπάρχει αφιέρωμα στην Αραβική ποίηση. Το περιοδικό δεν παραλείπει να φωτίσει και τα κυπριακά γράμματα και τέχνες: ήδη στο πρώτο τεύχος παρουσιάζονται τα κυπριακά μεταπολιτευτικά περιοδικά, στο τχ. 4 δημοσιεύεται συνέντευξη με τον ζωγράφο Γιώργο Μαυροΐδη, μια βιβλιοκρισία για τη συλλογή Εκπρόθεσμα του Κώστα Μόντη και ποιήματα του Έκτορα Πατριώτη, ενώ στο τχ. 5 υπάρχει συνέντευξη με τον Κυριάκο Χαραλαμπίδη με αφορμή βράβευσή του.

Επίσης, διακρίνεται μια διάθεση ανάπτυξης του προβληματισμού γύρω από τη λογοτεχνία, προβολής νέων ή διαφορετικών μορφών έκφρασης και πειραματισμού: στο τχ. 3 περιλαμβάνονται κείμενα που αφορούν τη θεωρία της λογοτεχνίας, στα τεύχη 2 και 3 μελέτες εισάγουν τον αναγνώστη στη Γλωσσοκεντρική Ποίηση, ενώ το τχ. 12 αφιερώνεται στις πρωτοπορίες και τη μετανεωτερική σκέψη. Επίσης, ενδεικτική είναι η -σε συνεργασία με το ΕΚΕΒΙ- διοργάνωση διαγωνισμού ποίησης, λογοτεχνίας, ζωγραφικής, γλυπτικής και σκίτσου μεταξύ των κρατουμένων των ελληνικών φυλακών, που αποτέλεσε και το έναυσμα για ευρύτερο προβληματισμό και συζήτηση με θέμα: «Φυλακές, κείμενα, συγγραφείς» (τχ. 9-10). Συμμετέχοντες: Αντώνης Βγόντζας, Μυρσίνη Ζορμπά, Γεώργιος Κουμάντος, Γεώργιος-Αλέξανδρος Μαγκάκης, Ηλίας Πετρόπουλος κ.ά.

Τέλος, το 13ο τεύχος, το οποίο επιμελήθηκε η Πόπη Α. Βερνάρδου, είναι αποκλειστικά αφιερωμένο στον Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αναστάσιο Α. Βερνάρδο και περιλαμβάνει φιλοσοφικά και νομικά δοκίμια του ιδίου, καθώς επίσης και κείμενα ανθρώπων που γνώριζαν τη ζωή και το έργο του.
Βιβλιογραφία
http://www.yfos-magazine.gr/
http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/periodica.htm

Πέρσα Αποστολή

http://www.greek-language.gr/greekLang/literature/bibliographies/journals/show.html?id=231

~~~~~~~~~~~~~~~~

http://www.greek-language.gr/greekLang/literature/bibliographies/journals/bibliography.html?start=4&q=%CE%A5%CE%A6%CE%9F%CE%A3&show=1

Ταυτότητα περιοδικού
Τίτλος:	Ύφος
Υπότιτλος:	Γράμματα, τέχνες, βιβλίο, πολιτισμός, περιήγηση, επικοινωνία, οικολογία (τχ. 1) Περιοδική έκδοση για τα γράμματα (τχ. 2-3) / Περιοδική έκδοση για τα γράμματα και τις τέχνες (τχ 4-8) / Περιοδικό για τα γράμματα και τις τέχνες (τχ. 9-10 – 11) / Περιοδική επιθεώρηση. Στοχασμός - λογοτεχνία-Τέχνες (τχ. 12) / Περιοδική επιθεώρηση. Στοχασμός – Φιλοσοφία – Τέχνες (τχ. 13)
Εκδότης:	Πάνος Σ. Αϊβαλής
Ιδρυτής:	Πάνος Σ. Αϊβαλής
Διευθυντής:	Πάνος Σ. Αϊβαλής
Διευθυντής σύνταξης:	Απόστολος Αποστόλου (τχ. 12, 13)
Επιστημονική επιτροπή:	Μαρίκα Θωμαδάκη, Massimo Peri, Γιάννης Παπαδόπουλος, Αλεξάνδρα Μουρίκη, Βασίλης Πασχάλης, Αγγελική Σπυροπούλου (τχ. 12, 13)
Εκδοτικός Οίκος:	Εκδόσεις Αϊβαλή
Τόπος Έκδοσης:	Αθήνα
Διάρκεια:	τχ. 1 (φθινόπωρο 1995) – τχ. 13 (χειμώνας 2006). Συνεχίζεται
Τόμοι / Τεύχη:	τχ. 1: φθινόπωρο 1995 τχ. 2: χειμώνας 1996 τχ. 3: άνοιξη 1996 τχ. 4: χειμώνας 1997 τχ. 5: άνοιξη 1997 τχ. 6: καλοκαίρι 1998 τχ. 7: καλοκαίρι 1999 τχ. 8: φθινόπωρο 1999 τχ. 9-10: χειμώνας 2000-2001 τχ. 11: χειμώνας 2002 τχ. 12: άνοιξη 2005 τχ. 13: χειμώνας 2006
Περιοδικότητα:	Τριμηνιαίο (τχ. 1-11) / τετραμηνιαίο (τχ. 12 κ.ε.). Πραγματική περιοδικότητα άτακτη
Επικοινωνία (διεύθυνση, τηλέφωνο, fax, e-mail):	Π. Πατρών Γερμανού 7, Πλατεία Κλαυθμώνος, 105 61 Αθήνα, τηλ./φαξ: 210-3245771, e-mail: yfosmagazine@in.gr
Ηλεκτρονική Διεύθυνση:	http://www.yfos-magazine.gr/ http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/periodica.htm

Δημοσθένης Βαλαβάνης [1829 - 1854]

Βαλαβάνης Δημοσθένης
ΓΕΝΝΗΣΗ: Kαρύταινα 1824 ΘΑΝΑΤΟΣ: Aθήνα 1854 http://dim-valavanis.blogspot.gr/

Έλληνας ποιητής, που εντάσσεται στη ρομαντική Α’ Αθηναϊκή Σχολή. Ξεχωρίζει από τους ομοτέχνους του εκείνης της περιόδου, επειδή έγραψε τα λιγοστά ποιήματά του, τόσο στην καθαρεύουσα, όσο και στη δημοτική.

Ο Δημοσθένης Βαλαβάνης γεννήθηκε το 1829 στην Καρύταινα της Αρκαδίας. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, καθώς έχασε αρκετά νωρίς τους γονείς του. Πάντως, ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Ναύπλιο, με την υποστήριξη ενός θείου του και σε ηλικία 18 ετών πήγε στην Αθήνα, όπου γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου, εργαζόμενος παράλληλα τις νυχτερινές ώρες σε εστιατόρια και καφενεία για τα προς το ζην.

Λόγω των στερήσεων και της ανέχειας, η υγεία του κλονίστηκε ανεπανόρθωτα, όταν προσβλήθηκε από φυματίωση και λίγο προτού ολοκληρώσει τις σπουδές του πέθανε στην Αθήνα στις 11 Μαΐου του 1854, σε ηλικία μόλις 24 ετών. Στην κηδεία του, τον επικήδειο εκφώνησε ο ποιητής Γεώργιος Παράσχος (1822-1886), φορώντας φουστανέλα, όπως το συνήθιζε, κι έχοντας πένθος στο γιλέκο του και μαύρη κρεπ στο φέσι του. O επικήδειος του Παράσχου δεν διασώθηκε.

Το ποιητικό έργο του Βαλαβάνη αποτελείται από λίγα ποιήματα («Εκείνη», «Ο τάφος του κλέφτη», «Το όνειρόν μου», «Εις λεύκωμα κυρίας», «Μελαγχολικαί σκέψεις», «Μία μου απόκρισις» κ.ά.), δημοσιευμένα στα λογοτεχνικά περιοδικά της εποχής, κυρίως την «Ευτέρπη» και τη «Μημοσύνη». Έγραψε, επίσης, και την τραγωδία «Ο θάνατος του Παπαφλέσσα», από την οποία σώζεται μόνο ο τίτλος και το διήγημα «Δυο νύκτες».

Οι μελετητές διακρίνουν στη στιχουργική του Βαλαβάνη την απαρχή μιας δημιουργικής δύναμης, η οποία δεν πρόλαβε να αποδώσει όλους τους καρπούς της. Αξιοσημείωτη είναι η αναγνώριση της αξίας του έργου του από μεταγενέστερούς του ποιητές, όπως ο Σπυρίδων Βασιλειάδης, οΚωστής Παλαμάς και ο Ζαν Μορεάς.

 Κρίσεις για το έργο του 

...Αλλά παρά την ολιγότητα αυτών τους στίχους του διαπνέει δροσερά τις χάρις. ειλικρινές αίσθημα εκδηλούται δι’ αυτών και λανθάνει εν αυτοίς προφητική τις θλίψις, ως αν προησθάνετο ο ποιητής το άωρον τέλος του. Ο Τάφος του Κλέφτη είνε επεισόδιον του βίου των κλεφτών αφελές και ζωηρόν την έκφρασιν, το δε Ονειρον, παρά το υπόψυχρον της τελευταίας στροφής, χαρακτηρίζει γνήσιον ποιητικόν κάλλος.Τον Βαλαβάνην δυνάμεθα να τον χαρακτηρίσωμεν ως τον άριστον μαθητήν του Ζαλοκώστα κατά την χρήσιν της γλώσσης και τας περί ποιήσεως ιδέας, όστις, θα υπερέβαινεν ίσως τον διδάσκαλον αν έζη και δεν είχε την τύχην των νεαρών εκείνων μουσοπόλων, οίτινες παρέρχονται μετά του κόσμου, τον οποίον φέροντες εν ταις διανοίαις αυτών, δεν επρόφθασαν να δημιουργήσωσι.

Κωστής Παλαμάς, ποιητής

Εντύπωση μας κάνει σήμερα η άνεση και ο παλμός του, όταν γράφει στη δημοτική, αν λάβουμε υπ’όψιν μας το γενικό κλίμα και τον καθαρεύοντα τόνο της πρώτης Αθηναϊκής Σχολής. Και οι στίχοι του όμως, οι γραμμένοι στην καθαρεύουσα, διαθέτουν μια ποιητική ευαισθησία αξιοσημείωτη για την εποχή του”. Ιδιαίτερα, ορισμένα ποιήματά του, όπως το “Το όνειρον μου”, ξεχωρίζουν ανάμεσα σε πολλά άλλα διασημοτέρων και πολυγραφοτέρων, συγχρόνων του, και δικαιολογημένα είχαν επισύρει την προσοχή του Παλαμά.

Κώστας Στεργιόπουλος, κριτικός λογοτεχνίας

Οι στίχοι του, που παρουσιάζονται πριν από την ακμή του ρωμαντισμού, πριν από την υπερβολή του ρωμαντικού πάθους, έχουν αξιόλογη συγκρότηση· έμπνευση ευγενική και συγκρατημένη, γλωσσική ακρίβεια και διαύγεια στις εικόνες. Ο ελεγειακός τόνος, όσο κι αν έχει την τάση να κατεβεί προς την ρητορεία, δεν φθάνει ποτέ σε στόμφο, κοινοτοπία ή ακυρολεξία ΄Όταν χειρίζεται την δημοτική, στις αρετές του αυτές προστίθεται γλωσσικό αισθητήριο, μοναδικό για την εποχή του στην Αθήνα, και ικανότητα γλωσσοπλαστική που φανερώνει τον γεννημένο ποιητή και συνάμα τον συνεχιστή της γλωσσοπλαστικής παράδοσης.

Κ.Θ. Δημαράς, κριτικός λογοτεχνίας

Ο αβίαστος λυρισμός του, η απλότητα των αισθημάτων, ήπιων και μελαγχολικών, καταλήγει σε προσωπικές λιτές εκφράσεις που καταφέρνουν να αγγίξουν τον αναγνώστη.

Μάριο Βίτι, κριτικός λογοτεχνίας

Μέσα από τα λιγοστά του ποιήματα διακρίνεται μια ποιητική φυσιογνωμία από τις πιο αξιοπρόσεχτες [...] Σε μερικά από τα ποιήματα αυτά φαίνεται να αντλεί άμεσα από τις δημοτικές πηγές, από τα τραγούδια της πελοποννησιακής υπαίθρου· στα καλύτερα και τα ωριμότερά του η δημοτική αυτή, κρατώντας όλο το γνήσιο χυμό της, υψώνεται σε όργανο καθαρής ποιητικής έκφρασης. Με τέτοιους στίχους ο Βαλαβάνης ξεχωρίζει απόλυτα ανάμεσα στους άλλους ποιητές της Αθηναϊκής Σχολής. Είναι κρίμα που πέθανε τόσο νέος.

Λίνος Πολίτης, κριτικός λογοτεχνίας

Από τα λίγα ποιήματά του και κυρίως αυτά που έγραψε στην δημοτική, βγαίνει πως αν δεν αρρώσταινε και ζούσε, η ποιητική του παραγωγή θα ήταν σημαντική.Ήταν μάλλον ελεγειακός.

Γιάννης Κορδάτος, ιστορικός και πολιτικός

Ήτο το γλυκύτερον και συμπαθέστερον άστρον της νεωτέρας ελληνικής ποιήσεως.

Σπυρίδων Βασιλειάδης, ποιητής

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ

• 
  
• Μελαγχολικές Σκέψεις
• Μια μου απόκρισις
• Το όνειρον μου

http://dim-valavanis.blogspot.gr/

Γιώργος Δημητρακόπουλος. Γεννημένος στο χωριό Λυκόσουρα της Μεγαλόπολης

Ιστορικό εφημερίδας "Ελευθερία"

Η αρχή

Η "Ελευθερία" έκανε την πρώτη της εμφάνιση στη Λάρισα, το πρωινό της 19ης Oκτωβρίου 1922 ως εβδομαδιαία εφημερίδα. Δύο μήνες αργότερα (15 Δεκεμβρίου), καθιερώνεται ως καθημερινή εφημερίδα και το γεγονός θεωρείται μεγάλο τόλμημα, τόσο γιατί οι προηγούμενες προσπάθειες άλλων εκδοτών είχαν καταλήξει σε αποτυχία, όσο και γιατί η Λάρισα, στα χρόνια του '20, ήταν μια μικρή επαρχιακή πόλη, με 25.000 κατοίκους - οι περισσότεροι των οποίων αναλφάβητοι. Παρ' όλα αυτά, η νέα εφημερίδα κατορθώνει να δημιουργήσει δικούς της αναγνώστες, ν' ανοίξει τη διαφημιστική αγορά και να διευρύνει την κυκλοφορία της σ' ολόκληρο το νομό . Σ' αυτό συνετέλεσαν δύο παράγοντες: η ανάδειξη της τοπικής δημοσιότητας (μ' ένα μικρό, αλλά ευέλικτο δημοσιογραφικό επιτελείο) και η άρτια εκτυπωτική της εμφάνιση (με τα πλέον σύγχρονα εκτυπωτικά μηχανήματα της εποχής).

O ιδρυτής

Ιδρυτής και εκδότης της νέας εφημερίδας είναι ο 41χρονος επιχειρηματίας Γιώργος Δημητρακόπουλος. Γεννημένος στο χωριό Λυκόσουρα της Μεγαλόπολης Πελοποννήσου το 1871, φτάνει στην Αθήνα, σε ηλικία μόλις 9 ετών κι αρχίζει να εργάζεται ως εφημεριδοπώλης στο κεντρικό πρακτορείο Αθηναϊκών Εφημερίδων. Δέκα χρόνια αργότερα (το 1891) μετακινείται στο Βόλο όπου δημιουργεί τη δική του επιχείρηση - ένα μικρό πρακτορείο διανομής εφημερίδων . Το δεύτερο επιχειρηματικό άλμα γίνεται το 1909, στον Αλμυρό, με την επέκταση του πρακτορείου εφημερίδων και την ίδρυση βιβλιοπωλείου και τυπογραφείου. Ενώ, το 1914 επεκτείνεται πλέον στη Λάρισα, εξαγοράζοντας το πρακτορείο εφημερίδων των αδελφών Παπακωνσταντίνου και ιδρύοντας ένα ακόμη βιβλιοπωλείο.

Ωστόσο, το μεγάλο επίτευγμα του Γ. Δημητρακόπουλου είναι η έκδοση της "Ελευθερίας", διευθυντές της οποίας υπήρξαν τα πρώτα χρόνια, δύο προσωπικότητες της Λάρισας, ο Αντώνης Σιτράς (1922) και ο Βασίλης Ναός (1924). O Γ. Δημητρακόπουλος, πέθανε πλήρης ημερών, το 1967, σε ηλικία 96 ετών.

Η συνέχεια

Το 1935, τη διεύθυνση της "Ελευθερίας" αναλαμβάνει ο πρωτότοκος γιος του Γ. Δημητρακόπουλου, Βασίλης. Μόλις 25 ετών και πτυχιούχος της Νομικής, ο Β. Δημητρακόπουλος, ανανεώνει τον τεχνολογικό εξοπλισμό, εκσυγχρονίζει τη σελιδοποίηση και εμπλουτίζει τη θεματολογία (κυρίως με θέματα κουλτούρας), επιτυγχάνοντας κυκλοφοριακή άνοδο . Ωστόσο, αυτή η πορεία ανακόπηκε το 1941, με την εισβολή των Γερμανών. Η "Ελευθερία" και ο "Ημερήσιος Κήρυκας" -η άλλη εφημερίδα της Λάρισας- εκδίδονται πλέον υπό τον κοινό τίτλο "Λαρισαϊκός Τύπος", και ο Β . Δημητρακόπουλος αναγκάζεται να μετακομίσει στην Αθήνα, αναπτύσσοντας εκεί άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Μετά την απελευθέρωση, αρχίζει να έχει ενεργό συμμετοχή ο δεύτερος γιος του Γ. Δημητρακόπουλου, ο Παναγιώτης. O Π. Δημητρακόπουλος, γεννήθηκε στο Βόλο, αλλά εγκαταστάθηκε στη Λάρισα από τα παιδικά του χρόνια. Από το 1945 (που ανέλαβε την εφημερίδα), μέχρι τον θάνατό του, (τον Ιούλιο του 2004, σε ηλικία 88 χρόνων), ήταν αυτός που συνέδεσε το όνομά του με τα μεγαλύτερα άλματα της "Ελευθερίας". Ήταν ο πρώτος εκδότης της επαρχίας που πέρασε την εφημερίδα του από την τυπογραφία στην λινοτυπία (1951) και από την λινοτυπία στη φωτοστοιχειοθεσία και την όφσετ εκτύπωση (1981). Αλλά και από τους πρώτους εκδότες που εκσυγχρόνισε την εφημερίδα του, με την ηλεκτρονική τεχνολογία (1992) - ανανεώνοντας σε τακτά χρονικά διαστήματα τον εξοπλισμό της. Όλα αυτά, συνδυασμένα με την πλούσια θεματολογία και την έγκυρη ενημέρωση της εφημερίδας, είχαν σαν αποτέλεσμα η "Ελευθερία" των 500 φύλλων του 1922, να ξεπερνά σήμερα τα 22.000 φύλλα, ο όγκος των διαφημιστικών καταχωρήσεων να αυξηθεί σημαντικά, με απόλυτη ανταποδοτικότητα και η οικονομική αυτοτέλεια, από τη μια πλευρά να επιτρέπει την εύρυθμη λειτουργία της και από την άλλη να περιφρουρεί την αντικειμενικότητά της.

Μετά τον θάνατο του Π. Δημητρακόπουλου, τη διεύθυνση της "Ελευθερίας" ανέλαβε η σύζυγός του Δανάη Δημητρακοπούλου.

Τα έντυπα

Το 1986 η "Ελευθερία" μετατρέπεται σε Δημοσιογραφικό Oργανισμό και υλοποιεί σημαντικά εκδοτικά του βήματα.

Το πρώτο βήμα γίνεται με την έκδοση του μηνιαίου έγχρωμου περιοδικού ποικίλης ύλης "ΘΕΣΣΑΛΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ", τον Οκτώβριο του 1986. Το περιοδικό, με θεματολογία που καλύπτει ένα ευρύτατο φάσμα αναγνωστών, κυκλοφορεί την τελευταία Κυριακή κάθε μήνα, μαζί με την "Ελευθερία".

Την άνοιξη του 1989, υλοποιείται ο δεύτερος στόχος : Η έκδοση της "Ελευθερίας" της Δευτέρας, η οποία έρχεται να συμπληρώσει την εβδομαδιαία ενημέρωση των Λαρισαίων, με τα γεγονότα της Κυριακής.

Το 1992, εκδίδεται ο "REPORTER", ένα εβδομαδιαίο κυριακάτικο περιοδικό, που καλείται να παίξει συμπληρωτικό ρόλο στην ενημέρωση των αναγνωστών της "Ελευθερίας", καλύπτοντας, με ρεπορτάζ, συνεντεύξεις και έρευνες, την αθέατη πλευρά της καθημερινότητας και της ειδησεογραφίας. Πέντε χρόνια αργότερα, ο Reporter προσαρμόζεται στα δεδομένα της εποχής και μετατρέπεται σε μηνιαίο περιοδικό, αναπτύσσοντας στις σελίδες του αφιερώματα σε σημαντικά πρόσωπα και γεγονότα.

Το 1997 εκδίδεται το περιοδικό κουλτούρας "ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ". Ο "Πολιτισμός" αποτελεί τη συνέχεια μιας προσπάθειας που ξεκίνησε το 1985 η Δανάη Δημητρακοπούλου, με την κάλυψη θεμάτων σχετικά με τις τέχνες και τα γράμματα στις κυριακάτικες σελίδες της "Ελευθερίας". Σήμερα ο "Πολιτισμός" εκδίδεται κάθε μήνα, με 32 σελίδες και μεγάλο αριθμό συνεργατών.

Από το 2003 κυκλοφορούν επίσης το διμηνιαίο περιοδικό "ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ", με ιατρικά θέματα που αναπτύσσονται από έγκυρους και καταξιωμένους επιστήμονες του χώρου, το ένθετο για τη γεωργία και τον αγρότη «ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ», το ένθετο για την κτηματαγορά «ΑΚΙΝΗΤΑ» και τα ειδικά ένθετα για τους νέους μας αναγνώστες «ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ» και «ΑΛΟΓΑΚΙΑ ΜΕ ΠΕΝΑΚΙΑ». Τέλος από τις αρχές του 2006 κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη το τηλεοπτικό περιοδικό In & OUT με ειδικά θέματα και προτάσεις σύγχρονου lifestyle.

Στο Internet

Η "Ελευθερία", ήταν από τις πρώτες εφημερίδες που σηματοδότησε την παρουσία της στο Internet, μ' ένα ολοκληρωμένο site. Έτσι, από το 1999, οι αναγνώστες της, σ' οποιοδήποτε μέρος της γης κι αν βρίσκονται, έχουν τη δυνατότητα της έγκαιρης και έγκυρης ενημέρωσής τους.

Η προσφορά

Όμως, η προσφορά του Δημοσιογραφικού Οργανισμού "Ελευθερία", δεν περιορίζεται μόνο στον τομέα της ενημέρωσης. Τα τελευταία 20 χρόνια έχει αναπτύξει μια πλούσια κοινωνική δράση, χρηματοδοτώντας, είτε μεγάλα έργα (όπως οι βρεφονηπιακοί σταθμοί στη Λάρισα και τον Τύρναβο, το μνημείο των πεσόντων στην 110 Π.Μ., το Προσκοπικό Κέντρο "Ελευθερία" στην Καλλιπεύκη, το Κέντρο Αυτιστικών Παιδιών στη Νεάπολη), είτε συλλόγους και μαζικούς φορείς.

Η προοπτική

O νέος αιώνας βρίσκει την "Ελευθερία" αντιμέτωπη με νέες προκλήσεις. Μία από αυτές είναι η δημοσιογραφική και κυκλοφοριακή της διεύρυνση στο θεσσαλικό χώρο. Ήδη, το πρώτο βήμα έγινε με τη λειτουργία γραφείου στο Βόλο. Ανάλογα βήματα θα γίνουν μελλοντικά σε Τρίκαλα και Καρδίτσα, έτσι ώστε η "Ελευθερία" να αποτελέσει την πρώτη πανθεσσαλική εφημερίδα. Με άρτια οργανωμένο γραφείο στο Βόλο, τα Φάρσαλα, την Ελασσόνα, τον Τύρναβο και την Αγιά, με ένα μεγάλο αριθμό ανταποκριτών και συνεργατών, πλήρη οικονομική αυτοτέλεια, αυτοδύναμη τεχνολογική υποστήριξη και 110 εργαζόμενους, ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός "Ελευθερία" στοχεύει ακόμη ψηλότερα, με όπλο την αντικειμενικότητα και τον πλουραλισμό των απόψεων στις σελίδες της.

________________

http://www.eleftheria.gr/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B5%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CF%82.html